20 jaar Epidauros
In oktober 1976 stond Fons Raeymaekers aan de wieg van zijn geesteskind, Epidauros. Bert Annemans, toen leerling van 5LG, zou de naam van de boreling gesuggereerd hebben. Voor wie Bert kent, is dit een heel aanvaardbare hypothese.
Onder leiding van Fons voerden Bert en andere leerlingen van het college en Sint-Ludgardis Merksem in 1977 Pantagleize van Michel de Ghelderode op. De zaal ‘Forum’ in Schoten beleefde een historische gebeurtenis!
In 20 jaar werden 16 producties gerealiseerd. Soms was Epidauros een zorgenkind en liet het zich niet tot ‘spelen’ bewegen. Het onderstaand overzicht van het repertoire toont de verscheidenheid van genres.
| jaar | stuk | auteur | regie | |
|---|---|---|---|---|
| 1977 | Pantagleize | Michel de Ghelderode | Fons Raeymaekers | |
| 1978 | Het spook van Canterville | Oscar Wilde | Fons Raeymaekers | |
| 1979 | Het belang van Ernst | Oscar Wilde | Fons Raeymaekers | |
| 1980 | Eén vloog over het koekoeksnest | Ken Kesey | Luc Pay | |
| 1981 | Oorlog bij de koffie | Boris Vian | Marc Depreter | |
| 1982 | De Beer | Anton Tsjechov | Koen De Feyter | |
| Escuriaal | Michel de Ghelderode | Fons Raeymaekers | ||
| One-man-show | Patrick Geis | Patrick Geis | ||
| 1983 | Een raar koppel | Neil Simon | Fons Raeymaekers | |
| 1984 | Workshop: De Liefde | (diversen) | Koen De Feyter | |
| 1986 | Workshop: Het Park | (diversen) | Koen De Feyter | |
| 1988 | Maanziek | Koen De Feyter | Koen De Feyter, Bert Annemans, Walter Laureys | |
| 1990 | De stoel van Stanislawski | Guido van Meir | Koen De Feyter | |
| 1991 | Pygmalion | George Bernard Shaw | Koen De Feyter | |
| 1993 | Voorwaarts kameraden | George Orwell | Armand Vijgen | |
| 1994 | Romeo en Julia | William Shakespeare | Koen De Feyter | |
| 1995 | De kale zangeres | Eugène Ionesco | Koen De Feyter | |
| 1996 | Onbewoonbaar verklaard | Tennessee Williams | Luc De Clercq | |
| Sneeuw | Koen De Feyter | Armand Vijgen |
Bij het overlopen van titels en namen gaat je Epidauroshart sneller slaan en komen onuitwisbare herinneringen naar boven.
Om het twintigjarig bestaan te vieren werd samen met de Tekenacademie Sint-Michiel (35 jaar) en de Gemeentelijke Academie voor Woord en Muziek (60 jaar) een ambitieus jubileumprogramma op touw gezet. Naar een idee van Koen De Feyter werden vijf fragmenten uit vroeger oeuvre gekozen. Op zaterdag 13 en zondag 14 september 1997 werden deze tussen 13.30u en 17u op verschillende locaties in het college (en het bos) opgevoerd.
Op het programma stonden: Het belang van Ernst, Eén vloog over het koekoeksnest, Een praatje in het park (Alan Ayckbourn, uit Workshop 1986), De kale zangeres, en drie versies van Hartstuk (Heiner Müller, uit Workshop 1984). Afsluiter was een fragment uit De spotter van Sevilla van Tirso de Molina (Spaans klassiek auteur, 1584–1648) in het auditorium, geregisseerd door Fons Van den Maegdenbergh. Het werden — in samenwerking met de andere jubilarissen, drukke maar onvergetelijke dagen. Epidauros mocht trots zijn op — en kreeg lof voor — het geleverde werk, het resultaat van een maandenlange artistieke en logistieke voorbereiding, van enthousiaste samenwerking van velen.
Terugblikkend op 20 jaar Epidauros schreef Fons Raeymaekers in zijn voorwoord van het jubileumprogramma: “En uw dienaar, die 20 jaar geleden ook nog niet wist waar het allemaal naar toe zou gaan, zag dat het goed was.” Epidauros weet wel dat het nooit zou geworden zijn wat het was en wat het is zonder zijn ‘président-fondateur’, jarenlang inspirator en animator van het gezelschap. Zolang Epidauros bestaat, zal het aan hem schatplichtig blijven.
Even zakelijk: verwacht geen Epidauros-artikel in de volgende Schakel, want de (nauwelijks) volwassen jubilaris — nukkig en eigenzinnig als steeds — neemt wat rust.
Tot in het voorjaar van 1999. Wait and see.
Dionysos, sta ons bij.
Armand Vijgen
(uit: Schakel, jrg. 49, 1997, pp. 146–147)